Dominikanie, karmelici, bernardyni, czyli zakony żebracze w średniowiecznym Poznaniu

K

ażdy, kto zetknął się z historią europejskiego średniowiecza wie, jak doniosłą rolę odgrywał wówczas Kościół i jak ważnymi ośrodkami naukowymi, kulturowymi i gospodarczymi były klasztory. Szczególną pozycję zdobyły sobie w tamtych czasach zakony żebracze, które osiedliły się także w średniowiecznym Poznaniu.

Powstanie zakonów żebraczych, zwłaszcza franciszkanów i dominikanów, było ściśle związane z powstaniem niebezpiecznych dla Kościoła ruchów heretyckich, jak waldensi i katarzy.

Od Śluzy Katedralnej do powstania ICHOT

Dziś po raz kolejny mam przyjemność zaprezentować Czytelnikom artykuł autorstwa Agnieszki Wiśniewskiej. Tekst poświęcony został historii Śluzy Katedralnej, pozostałości po pruskich fortyfikacjach Ostrowa Tumskiego. Zapraszam serdecznie.

J

uż wkrótce nastąpi otwarcie Interaktywnego Centrum Historii Ostrowa Tumskiego Bramy Poznania. Będzie to nowoczesne muzeum, którego część stanowić będą pozostałości dawnej Śluzy Katedralna. Pora opowiedzieć o jej historii.

Twierdza Poligonalna powstawała w Poznaniu w latach 1828 – 1869. Zbudowanie licznych fortyfikacji i umocnień miało wielki wpływ na rozwój miasta. Głównym elementem Twierdzy był duży fort umiejscowiony na Wzgórzu Winiarskim ( stąd nazwa Fort Winiary ), zwanym

W domu i w kamienicy, czyli jak mieszkali poznaniacy w XIX stuleciu

A

ż trudno uwierzyć, jak wielki skok cywilizacyjny wykonał Poznań w ciągu XIX wieku. Od zaniedbanego miasta, w którym dominowały niewielkie domy z kurnikami i chlewikami, do europejskiej metropolii z okazałymi kamienicami czynszowymi i willami.

Na początku XIX stulecia większość budynków mieszkalnych w Poznaniu, to niewielkie parterowe domy, zwrócone szczytem do ulicy, często drewniane, kryte gontem i strzechą. Domy te zamieszkiwała z reguły jedna rodzina. Część izb przeznaczona była na warsztat i sklepik, a wraz z rodziną właściciela, mieszkali tam też czeladnicy pracujący w warsztacie. Na tyłach